Wegańsko i zdrowo!
W woku rozgrzać olej. Na rozgrzany olej wrzucić kiełki stir-fry i kiełki fasoli mung i smażyć, aż staną się chrupiące. Dodać kiełki brokuła, smażyć jeszcze przez minutę. Zdjąć z ognia i dodać pokrojone w kostkę avocado. Posypać rzeżuchą. Smacznego!
Kiełki fasoli mung przywędrowały na europejskie stoły z Chin. Zawierają duże ilości łatwo przyswajalnego białka oraz błonnika wpływającego korzystnie na nasz układ pokarmowy. Zawierają szereg witamin (A, B1, B2, B5, B6, C, E i K) oraz minetałów: wapń, magnez, fosfor, żelazo, potas, cynk, jod, mangan, lit, selen i miedź.
Dzięki dużej zawartości kwasu foliowego (B6), magnezu i manganu korzystnie wpływają na obniżenie napięcia psychicznego, redukując poziom stresu. Wykazują działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Obniżają poziom złego cholesterolu LDL. Ze względu na niski indeks glikemiczny są wskazane dla diabetyków.
Dieta zasadowa zatacza coraz szersze kręgi. Coraz więcej moich przyjaciół, znajomych i ich znajomych aktualnie ją stosuje, a przy okazji wyzwalają się nowe pokłady kreatywności w tworzeniu przepisów. Poniżej znajdziecie dwa przepisy stworzone przez państwa Bożenę i Krzysztofa Kołowskich - kotleciki brokułowe i zupę śniadaniową wg Teorii Pięciu Przemian (nie wskazana dla osób, które nie chcą zgubić wagi). Smacznego!
Przygotujcie się na długie stanie przy garach - przedstawiam Wam zupę z czerwonej kapusty! Mimo, że wymaga ponad 3 godzin gotowania, to każda minuta jest tego warta. Smacznego!
Czosnek obieramy i rozcieramy z solą. W garnku na oleju podsmażamy pokrojoną w plasterki cebulę, dodajemy czosnek i posiekaną kapustę. Zalewamy wrzątkiem i dodajemy przyprawy umieszczone w pojemniku na przyprawy (ewentualnie robimy sakiewkę z gazy) tak, żebyśmy mogli je wyjąć pod koniec gotowania. Gotujemy 1,5 godziny na wolnym ogniu. Następnie dodajemy obrane i pokrojone w kostkę ziemniaki i jabłka - po czym gotujemy kolejne 30 minut. Usuwamy przyprawy, doprawiamy do smaku solą, pieprzem i sokiem z cytryny.
Puree ziemniaczane wydaje się tak proste, że aż nie wypada zamieszczać na nie przepisu. A jednak. Moja wersja jest nieco zmodyfikowana, no a dodatkowo zawiera olej lniany.
Obrane ziemniaki, czosnek i pokrojoną cebulę zalewamy wodą, solimy i gotujemy do miękkości. Odcedzamy i dodajemy łyżkę oleju lnianego. Ubijamy tłuczkiem do ziemniaków. Posypujemy kiełkami pora. Podajemy z mizerią zasadową lub surówką.
Wiem, że często przed przepisem piszę wstawki w stylu "to ulubione danie rodziny", i moje słowa mogą przez to tracić impakt, ale jeśli zapiekane bakłażany z cebulą nie zasługują na ten tytuł, to chyba nic nie zasługuje.
Bakłażana pokroić na grubsze plastry. Posolić i odstawić, aż wypłynie z nich goryczka, na około 30 minut. Osuszyć papierowym ręcznikiem.
W dużym garnku zagotować osoloną wodę, wrzucić bakłażany, gotować kilka minut. Wyjąć z wrzątku i osuszyć. Wersja nico mniej dietetyczna przewiduje przesmażenie bakłażanów na patelni do grillowania. Na dnie kamionkowego naczynia ułożyć plastry bakłażana. Na patelni, na trzech łyżkach oliwy poddusić cebulę pokrojoną w półplasterki, dodać przecier i koperek. Doprawić do smaku. Wyłożyć cebulę na plastry bakłażana, przykryć folią aluminiową i zapiekać w piekarniku, w temperaturze 200 stopni, przez co najmniej 1,5 godziny. Im dłużej się piecze, tym danie będzie smaczniejsze.
Polecam z zestawieniu z purée ziemniaczanym. Smacznego!
Ta zupa zasługuje na szczególną uwagę ze względu na jeden jej składnik - avocado. Ten mało popularny owoc (a może warzywo?) zawiera kwas oleinowy, który obniża poziom cholesterolu oraz sporą ilość potasu, który reguluje ciśnienie krwi.
Marchew, pietruszkę i seler oraz przyprawy (umieszczone w pojemniczku do przypraw, jeśli taki posiadamy (a polecam)) zalewamy wodą i gotujemy na wolnym ogniu. Kiedy warzywa będą już miękkie, dodajemy brokuła i gotujemy jeszcze kilka minut. Zdejmujemy garnek z płyty, usuwamy przyprawy, dodajemy dojrzałe, pokrojone awokado i miksujemy blenderem, aż zupa osiągnie kremową konsystencję. Doprawiamy do smaku solą i pieprzem. Jeśli zupa będzie zbyt gęsta, możemy dolać trochę wrzątku.
Zupę podajemy posypaną kiełkami brokuła.
O tym, że ograniczenie jedzenia leczy, wiadomo nie od dziś. Głodówki stosowali już starożytni Egipcjanie, po nich chrześcijanie (wzorem Jezusa poszczącego 40 dni na pustyni), a w chińskiej medycynie ludowej diety nadal uchodzą za jedną z najskuteczniejszych metod leczenia. Nie można nie wspomnieć o indyjskiej medycynie naturalnej, której miałam przyjemność doświadczyć, wraz z trzema koleżankami, w jednym z ajurwedyjskich ośrodków w Kerali.
Efekt był oszałamiający. Pierwszy szok nastąpił po zażyciu "cudownej" galaretki, która to sprawiła, że do toalety biegałyśmy z prędkością światła. Drugi - kiedy to przez dwa tygodnie żywiąc się niemal wyłącznie korzonkami lokalnie rosnących roślin, w ilościach znacznie ograniczonych - każda z nas schudła ok. 4-6 kilogramów. Mimo restrykcyjnej diety dobry humor nas nie opuszczał, a apogeum dobrej zabawy nastąpiło, kiedy to lokalny krawiec uszył nam stroje z indyjskich jedwabi. Muszę tu dodać, dla zobrazowania sytuacji, że mierzył nas nie naruszając bynajmniej naszej strefy komfortu, tzn przymiar krawiecki znajdował się co najmniej w odległości 5 cm od naszych (ubranych już bądź co bądź) ciał.
Ale do rzeczy, cytując moją ulubioną autorkę Sabine Wacker, należy podkreślić, że: "Kuracja głodówkowa powoduje odciążenie przemiany materii i całego organizmu, ze szczególnym uwzględnieniem przewodu pokarmowego. Zaś odciążony organizm radzi sobie lepiej z wyzwaniami natury zarówno fizycznej jak i psychicznej. Ponadto dzięki kuracji głodówkowej uzyskuje się optymalną podstawę do stosowania każdej innej terapii. Mimo to, w obliczu nowoczesnej "medycyny technicznej" znaczenie takiej kuracji schodzi coraz bardziej na drugi plan. Wielu terapeutów i pacjentów uważa bowiem, że istnieją wygodniejsze sposoby leczenia. Jednak w czasach coraz powszechniej występujących działań ubocznych, będących wynikiem metod nowoczesnej medycyny i stosowanych przez nią leków oraz wobec coraz wyższych kosztów utrzymania służby zdrowia, można przyjąć, że głodówka należy do najtańszych ze znanych nam metod terapeutycznych."
Źródła:
Sabine Wacker "Głodówka zasadotwórcza"
I znowu mariaż owocowo-warzywny...
Kapustę pokroić na niewielkie kawałki. Mango pokroić w plasterki, a pomarańcze w niewielkie cząstki. Czosnek drobno posiekać. Wycisnąć sok z granatu. Papryczkę drobno posiekać, usuwając uprzednio ziarenka.
W garnku z grubym dnem rozgrzać 4 łyżki oleju z pestek winogron. Wrzucić czosnek i papryczkę chili, smażyć 2 minuty. Dodać kapustę i smażyć kolejne 2 minuty. Dodać sok granatu, dusić na niewielkim ogniu przez ok. 15 minut tak, żeby kapusta zmiękła. Dodać mango i pomarańczę, dusić jeszcze kolejne 2 minuty. Doprawić solą i sokiem z cytryny.
Danie wybornie smakuje z kaszą jaglaną ugotowaną na sypko. Smacznego!
